Reszta prawd. Zdania i uwagi Adama Mickiewicza

Książka jest próbą odpowiedzi na pytanie o miejsce ''Zdań i uwag'' w twórczości Mickiewicza. Analiza autografów poety, przeprowadzona z filologiczną ścisłością, stała się podstawą ważnych wniosków genetycznych - drobnych i szczegółowych, ale też punktem wyjścia do rozważań z pogranicza filozofii i historii duchowości, przede wszystkim w kontekście poszukiwań mistycznych Francji lat dwudziestych i trzydziestych XIX wieku. Przyjęcie takiej perspektywy uzasadniają lektury poety z okresu pisania ''Zdań i uwag'', traktowane w dwojaki sposób: jako matryca dystychiczności utworów, a także bodziec dla własnych przemyśleń filozoficznych i religijnych. Autorkę interesuje proces stopniowego zanikania głosu poety, zastępowania go głosami mistrzów życia duchowego - świętych, mistyków, teozofów, wizjonerów, jasnowidzących, stygmatyków, którzy prowadzili Mickiewicza ku ''wiadomościom z góry'' i ku rezygnacji ze statusu wieszcza.