Wino demonów - Gabriel Bunge OSB

Gniew, zapalczywość i uraza mają skutki dla wszelkich relacji międzyludzkich. ''Żadna bowiem inna wada nie czyni z człowieka demona tak, jak gniew''. Gabriel Bunge, znawca życia duchowego i współczesny eremita, przywołuje naukę Ewagriusza z Pontu, aby zmierzyć się ze źródłem gniewu, który w stanie nieujarzmionym staje się pożywką dla czynów złych i popędliwych, staje się zdradliwym ''winem demonów''.Bunge pokazuje gniew, jako utratę roztropności i wskazuje na tajemniczy, ale i oczywisty, związek między pychą i popędliwością. To pycha zrzuca z nas wędzidła samoopanowania pchając nas w moc złego zacietrzewienia. ''Nie ma się co łudzić: gniew ''zaślepia'' nie tylko tego, kto obiektywnie odszedł od wiary i stał się ''heretykiem'', lecz również tego, komu została ona powierzona i kto usiłuje jej bronić''. Gniewne uczynki powodują często rzeczy nieodwracalne, ''bo cóż innego z nich wynika, jeśli nie owe ''podziały w Kościele Pana'', które także nie są niczym innym jak gorzkimi owocami gniewu?''Za Ewagriuszem Bunge przeciwstawia nieopanowaniu - łagodność, prezentowaną jako cnotę aniołów. Dzięki temu porównaniu ''opanowany gniewem'' znajduje obraz dążenia do poprawy. W przeciwnym razie ''mało kto też zdobyłby się na odwagę i wytrwałość potrzebną do walki z taką wadą jak gniew, gdyby nie miał przed oczami sympatycznego obrazu prawdziwego ludzkiego bytu, ideału, którego być może nie jest w stanie urzeczywistnić, a który jednak poszerza ciasne horyzonty naszej ziemskiej egzystencji''.